Düz 1 il əvvəl Qarabağ üçün hamı kimi məndə sevindim,məndə göz yaşlarımı saxlaya bilmədim.

Bu bizim 30 illik Qarabağ həsrətinin sevinci idi.İşğalçı ölkədən bizdən qoparıb aldıqları torpağı geriyə qaytarmağa nail olduq.

Qarabağ həsrətinə son qoyduğumuzu düşünərkən Göycə-Zəngəzur sevdası bəzilərinin könlünü oxşamağa başladı.Büdcəmiz o qədər aşıb daşdı ki,Qarabağa xərc bitməmiş Zəngəzura xərc çəkməyə can atdıq.

Prezident və nazir balalarının rifahı və kef çəkmələri üçün kasıbların göz yaşı və 78 kasıb övladının qanı ilə torpaq isladıb,oliqarxlar üçün ipək yolu açdılar.

Kimlərinsə marağına hər iki tərəf itki verdi.Kimlərinsə marağına yoxsul vətəndaşlarının 18 il əzab və əziyyətlə böyütdüyü övladları torpağa verildi.

Hakim Medianı işə salıb "Bakı-Təbriz-Yeravan ,hamısı Azərbaycan", "Vətən şəhid verərsə vətəndir","Vətən sağolsun" şüarları başlıq oldu hər gün.Gözləri oxşayıb,könüllərə yol açdı və sonuc olaraq qəbul edildi.Biri düşünmədi ki,ölən bizim bir parçamızdan biri,canımız,kiminin qardaşı,kiminin qohumudur.Fəxarətlə valideyn əvəzinə biz ağız dolusu "Vətən sağolsun" dedik.

Analar dinmədi,Atalar susdu.Nə üçün?

Çün ki onlar üçün "Vətən","Torpaq" elə övladları idi.Və onlara Zəngəzur heç bir əhəmiyyət kəsb etmirdi.

Onlar üçün "Oğlum sağolsun" şüarı "Vətən sağolsun" şüarından daha vacib və daha mühim idi.

Vətən bizə təcavüz edən ermənilərə cavab verilib alındıqda lazım idi.Bu isə bizə hal hazırda kı vəziyyətdə lazımsız bir şüardır.

İlham Əliyev sağolsun....

Tərlan Mustafayev